De WASO (Write A Science Opera) was voor mij een onvergetelijke ervaring waarbij ik uit mijn comfortzone moest stappen op verschillende manieren. Ten eerste was het werken in een groep waarmee ik nog nooit eerder had samengewerkt een uitdaging op zich. In het begin voelde ik me een beetje ongemakkelijk, omdat ik de dynamiek en de persoonlijkheden van mijn teamleden nog moest leren kennen. Maar al snel ontdekte ik dat we allemaal gepassioneerd waren over het project en dat we een gemeenschappelijk doel hadden: een geweldige voorstelling neerzetten.
Een van de grootste persoonlijke uitdagingen voor mij was dat ik de eerste op het podium moest zijn. Dit was iets wat ik al niet meer had gedaan sinds groep 8 op de basisschool. Het idee om voor een publiek te staan en mijn rol te spelen, vulde me met nervositeit en twijfel. Maar ik besefte al snel dat dit een kans was om mijn grenzen te verleggen en mijn angsten te overwinnen. Het was een kans om te groeien en te leren.
Ik herinner me nog hoe zenuwachtig ik was op de dag van de voorstelling. Mijn hart bonkte in mijn keel terwijl ik me voorbereidde om het podium op te gaan. Maar zodra ik daar stond, voelde ik een golf van adrenaline en opwinding. Ik had de tekst redelijk goed voorbereid, en ik wist dat ik het kon.
Uiteindelijk ben ik trots op het resultaat dat we met ons team hebben neergezet. De WASO was niet alleen een kans om wetenschap en kunst te combineren, maar ook een kans om persoonlijk te groeien. Ik heb geleerd dat ik meer kan dan ik aanvankelijk dacht, en ik heb mijn zelfvertrouwen zien groeien door deze ervaring. Het was een herinnering dat soms uit je comfortzone stappen en het onbekende omarmen, kan leiden tot geweldige persoonlijke groei en prestaties. Ik ben dankbaar dat ik deel heb uitgemaakt van de WASO en kijk met trots terug op mijn vooruitgang in “verstand op nul en gewoon gaan.” Het is een ervaring die ik nooit zal vergeten en die me altijd zal inspireren om nieuwe uitdagingen aan te gaan.